Snertzondag
.jpg)
In de kerk hoorden we een spiegelverhaal over het dorpje ‘We-hebben-niks’. Als hier een reiziger in zicht komt, duikt iedereen achter zijn schutting, want stel je voor dat ze moeten delen…. ...Op een dag komt er een reiziger naar het dorp die iets heeft meegenomen waardoor het leven van de mensen uit ‘We-hebben-niks’ voorgoed zal veranderen. De reiziger heeft honger: ‘Ik heb honger, is hier wat te eten voor mij?’ Helaas in ‘We-hebben-niks’ is niets te eten. De reiziger heeft wel wat meegenomen. 'Kijk, met deze steen maak ik snert zoals je die nog nooit gegeten hebt. Alleen dan heb ik wel water nodig.’ Er komt iemand met water. De reiziger legt de steen in de pan, vuurtje eronder, water erbij en dan kan er snert gekookt worden. Zou die reiziger echt van een steen snert kunnen maken? De reiziger proeft de snert: ‘Mmmm, bijna perfect, maar wat erwten zou fijn zijn. Uiteindelijk brengen meerdere dorpsgenoten ingrediënten voor de snert. De éen brengt erwten, de ander uien. Iemand brengt prei en wortelen en er is iemand met een rookworst. Tot slot wordt de snert op smaak gebracht met zout en peper. Samen wordt er gegeten van heerlijke snert. De reiziger zegt: ‘Dank jullie wel, inwoners van ‘We-hebben-niks’. De steen mogen jullie houden, maar dan moet je wel beloven dat jullie open staan voor anderen. En dat jullie met elkaar delen wat jullie hebben.’ Als de reiziger het dorp uit is en niemand hem ziet, pakt hij weer een steen van de grond, doet hem in zijn tas en loopt vrolijk fluitend naar het volgende dorp.
Na een fijne dienst mochten we genieten van een lekker kopje koffie en daarna heerlijke snert en andere soep!
|